Liedtexte

aus dem Renaissance-Programm 2018


Hor che ’l ciel e la terra

Musik: Claudio Monteverdi, 1587-1643

Text: Francesco Petrarca

Hor che’l ciel e la terra e ’l vento tace,
e le fere e gli augelli il sonno affrena,
notte il carro stellato in giro mena
e nel suo letto il mar senz’onda giace,

veglio, penso, ardo, piango e chi mi sface
sempre m’è innanzi per mia dolce pena.
Guerra è il stato, d’ira e di duol piena,
e sol di lei pensando ho qualche pace.

Così sol d’una chiara fonte viva
move il dolce e l’amaro ond’io mi pasco.
Una man sola mi risana e punge.

E perché il mio martir non giunga a riva,
mille volte al dì moro e mille nasco,
tanto dalla salute mia son lunge.


Was betrübst du dich, meine Seele

Musik: Johann Hermann Schein, 1586-1630

Text: Psalm 41,6

Was betrübst du dich, meine Seele
und bist so unruhig in mir?
Harre auf Gott,
denn ich werde ihm noch danken,
daß er meines Angesichtes Hilfe
und mein Gott ist.


Belle qui tiens ma vie

von Thoinot Arbeau, 1519-1595

Belle qui tiens ma vie
captive dans tes yeux,
Qui m’as l’âme ravie
d’un souriz gracieux,
Viens tôt me secourir,
ou me faudra mourir.

Pourquoi fuis-tu, mignarde,
si je suis près de toi?
Quand tes yeux je regarde
je me perds dedans moi,
Car tes perfections
changent mes actions.

Tes beautés et ta grace
et tes divins propos,
Ont échauffé la glace
qui me gelait les os,
Et ont rempli mon cœur
d’une amoureuse ardeur.

Mon âme vouleit être
libre de passion,
Mais l’amour s’est fait maître
de mes affections,
Et a mis sou sa loi
et mon cœur et ma foi.

Approche donc ma belle,
approche toi mon bien,
Ne me sois plus revelle
puisque mon cœur est tien,
Pour mon mal appaiser,
donne moi un baiser.

Je meurs, mon Angelette,
je meurs en te baisant,
Ta bouche tant doucette
va mon bien ravissant,
A ce coup mes esprits
sont tous d’amour épris.

Plutôt on verra l’onde
contrement reculer,
Et plutôt lœil du monde
Cessera de brûler,
Que l’amour qui m’époint
décroisse d’un seul point.


Veni Creator Spiritus

Musik:   Giovanni Pierluigi da Palestrina, 1525-1594

Text: aus dem 9. Jahrhundert oder früher

Veni, Creator Spiritus,
mentes tuorum visita,
imple superna gratia,
quae tu creasti pectora.

Qui diceris Paraclitus,
donum Dei altissimi,
fons vivus, ignis, caritas,
et spiritalis unctio.

Tu septiformis munere,
dextrae Dei tu digitus,
tu rite promissum Patris,
sermone ditans guttura.

Accende lumen sensibus,
infunde amorem cordibus,
infirma nostri corporis
virtute firmans perpeti.

Hostem repellas longius,
pacemque dones protinus:
ductore sic te praevio,
vitemus omne noxium.

Per te sciamus, da, Patrem,
noscamus atque Filium,
te utriusque Spiritum
credamus omni tempore.

Deo Patri sit gloria,
et Filio, qui a mortuis
surrexit, ac Paraclito,
in saeculorum saecula.


Come again

Musik: John Dowland, 1563-1626

Text: Anonymous

Come again!
Sweet love doth now invite
Thy graces that refrain
To do me due delight,
To see, to hear, to touch, to kiss, to die,
With thee again in sweetest sympathy.

Come again!
That I may cease to mourn
Through thy unkind disdain;
For now left and forlorn
I sit, I sigh, I weep, I faint, I die
In deadly pain and endless misery.

All the day
The sun that lends me shine
By frowns do cause me pine
And feeds me with delay;
Her smiles, my springs that makes my joys to grow,
Her frowns the Winters of my woe.

All the night
My sleeps are full of dreams,
My eyes are full of streams.
My heart takes no delight
To see the fruits and joys that some do find
And mark the storms are me assign’d.

Out alas,
My faith is ever true,
Yet will she never rue
Nor yield me any grace;
Her eyes of fire, her heart of flint is made,
Whom tears nor truth may once invade.

Gentle Love,
Draw forth thy wounding dart,
Thou canst not pierce her heart;
For I, that do approve
By sighs and tears more hot than are thy shafts
Did tempt while she for triumph laughs


Miserere

Musik: Gregorio Allegri, 1582-1652

Text: Psalm 50

Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi.
Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
Auditui meo dabis gaudium et laetitiam: et exsultabunt ossa humiliata.
Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Redde mihi laetitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut aedificentur muri Jerusalem.
Tunc acceptabis sacrificium justitiae, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.